پرویز گیلانی معتقد است که چین برای حضور در دیگر کشورها سه استراتژی دارد. یا به عنوان شریک اقتصادی وارد میدان می‌شود، یا در هیبت رقیب اقتصادی به میدان می‌آید و در نهایت ممکن است به عنوان استعمارگر پا به عرصه بگذارد. این در حالی است که برخی از منتقدین صحبت از رویکردهایی نظیر تله بدهی ، استعمار کلاسیک هوشمند و مواردی همانند می کنند. تاکید همه این موارد، تسخیر کشور هدف بدون کمترین جنگ و با محوریت اقتصاد است.