در سال ۱۴۰۰ چهره‌هایی از حوزه و روحانیت به دیار ابدی سفر کردند که هر کدام منشأ خدمات علمی، اجتماعی و فرهنگی بودند، در میان ایشان بزرگانی از مراجع، چون حضرات آیات صافی گلپایگانی و علوی گرگانی و دانشمندان و عارفانی، چون علامه حسن‌زاده آملی بودند.