آرد،مرغ و تخم مرغ، ماکارونی ، شیریینی و شکلات ، شیر خشک و مواردی همانند که از یارانه حمایتی برای نهاده های اولیه مورد استفاده خود برخوردارند، الزاما باید در زمان صادرات، برایشان عوارض اخذ یارانه تعریف شود. در غیر این صورت، نوعی ریختن یارانه به جیب خارجی ها است. در ماکارونی ما گندم را با دلار 4200 وارد کرده ایم و تنی فلان میزان یارانه می دهیم و در زمان صادرات ، مثلا برای حفظ بازار مقصد، قیمت رقابتی ایجاد می کنیم؟ کدام عقل سلیم این چالش ها و ضعف های مسلم را می تواند پذیرا باشد؟

برخی از محصولات در بخشی یا تمام فرآیند تولید خود، اقدام به دریافت نهاده‌های یارانه‌ای می‌کنند. پخش و فروش داخلی این محصولات، عموما با قیمت‌های تعزیراتی همراه است. اما در صورت تصمیم به صادرات، دولت الزاما باید با افزایش تعرفه‌های صادراتی، اقدام به حق حقوق یارانه‌ای و حمایتی خود از این صنایع کند. در واقع ظاهر صادراتی محصول نباید ما را از وضعیت هزینه کرد‌های یارانه‌ای پنهان، باز دارد. سید محمدرضا مرتضوی رئیس کانون انجمن‌های صنایع غذایی ایران، چنین نظری را در خصوص ماکارونی‌های صادراتی دارد.