دوره تصمیم گیری‌های متمرکز دولتی و اینکه تو بگویی و مابقی بگویند چشم گذشته است. واقعیتی که بازار و مردم بشدت معتقد به آن هستند و مدیران کم تجربه، هنوز در خواب تشریف دارند. وزیر جهادکشاورزی می‌خواست برنج ایرانی درجه یک را ۶۰ تومان بفروشد، چی شد نتیجه؟ جمع کنید بساط خاله بازی‌های مدیریتی را. با این افزایش حقوق تورمی را به کشور تحمیل کردی که قابل بخشش نیست. چون راه برگشت، پرهزینه‌تر است، کسی در برابرت حرف نمی‌زند آقای مثلا وزیر. وظیفه تو بعنوان بخشی از دولت، افزایش قدرت خرید مردم و افزایش رفاه به واسطه کاهش تورم است، نه خرج کردن از جیب کارفرمای بخش خصوصی. من بعد از کیسه پدر ببخش آقای عبدالملکی، نه کیسه کارفرمای بخش خصوصی و یا کیسه کارگر. اف بر فرآیند‌ها و دست‌های پشت پرده‌ای که امثال تو را حمایت نموده و به مسند می‌رسانند. غافل از اینکه عملکرد امثال شما چه هزینه‌هایی برای انقلاب، ایران و حتی نظام می‌تراشد.

درحالی‌که حدود ۹ ماه از شروع دولت سیزدهم می‌گذرد، اما دولت موفقیت کمتری در اصلی‌ترین شعار انتخاباتی خود یعنی کنترل سطح عمومی قیمت‌ها داشته است و همچنان شاهد افزایش قیمت‌ها در سطح جامعه هستیم. در چنین شرایطی که بخش اعظمی از مردم نسبت به این گرانی‌ها معترض و در رنج هستند.