برخی از افراد معتقدند که هدف وسیله را توجیه می‌کند، غافل از اینکه این توجیه گری منجر به سرعت بخشی به امور، نتیجه‌ای جز توسعه سیاه به بار نمی‌آورد. وقتی در الگو‌های توسعه‌ای خودمان، سرمایه محوری را بجای تخصص گرایی و شایسته سالاری جایگزین کردیم، نتیجه آن دستیابی به توسعه‌ای غیر متوازن بود. توسعه‌ای که باید چندین برابر تحقق یابی آن، هزینه مجدد کنیم تا پیامد‌های نامناسب آن کاهش یابد. آیا هنوز معتقدید که هدف، وسیله را توجیه می‌کند؟