انگار بحث اصلاح، دلسوزی، تعهد به خدمت، توسعه و بالندگی مملکت، برای مدیران دولتی مهم نیست. کت و شلوار پوش‌های مدیریتی را با سرکار آمدن اشتباه گرفته و هیچ نظارتی و مطالبه‌ای هم وجود ندارد. دلار، چون حالت شکم روی کودکان بالا و پائین می‌رود و چرخه اقتصاد به امان خدا رها شده است. تا زمانی که انتصابات سامان دهی نشده و مطالبه وجود نداشته باشد، تا زمانی که مدیریت برنامه محور نگردیده و متعهد نباشد و تا زمانی که فساد ستیزی در حد تعارف باشد، با پدیده سالیانه زیبایی یلدا در کنار زشتی بی کفایتی اقتصادی، مواجه هستیم. به قول دکتر علی ربیعی در کتاب معروفش، زنده باد فساد.

اگر گرانی را، عامل یالااقل نتیجه آن! بدانیم، قطعاً، درباب وقوع یا تداوم اندیشه ورزی٫ خواهیم داشت!گذر ازموضوع گرانی، در موضوع ارز، ارزش پول، نظارت بر صنوف، تنظیم بازار و.. کاملاً مشهود وآسیب زاست. چرایی پیدایش یا مبارزه با زایش مفاسد در ذهن و زبان مسئولین پیدا نیست که، در باب نقش تورم وگرانی وعدالت و فشار به خانوار و تحمیل هزینه‌های مازاد بر درآمد و... به سکوت یا توجیه می‌پردازند؟!