زنان کارگر خانگی آنقدر شسته و سابیده و تمیز کرده‌اند که از دست‌شان در رفته است. آنقدر سبزی شسته و پاک کرده‌اند، پیاز خرد کرده و سرخ کرده‌اند که دیگر روزی را بدون بوی این سرخ کردنی‌ها به یاد نمی‌آورند. اما به قول خودشان چه چیز از این همه کار نصیب‌شان شده جز کمردرد و پادردی که یادگار دائمی این کارهاست. می‌گویند خب، چکار می‌توانیم بکنیم، زندگی است دیگر، بالاخره باید بچرخد یا نه؟ زندگی بچه‌ها مهم‌تر است یا راحتی و آسایش خودمان؟