واقعا جای آسیب شناسی دارد که چرا بزرگان فرهنگی کشور و عمود‌های خیمه این حوزه ترجیح داده اند که در غرب ادامه زندگی دهند. کجای کارمان ایراد داشته و دارد؟ چهار بزرگی که در سال ۱۴۰۱ از بین ما رفتند. دکتر رضا براهنی، دکتر محمدعلی اسلامی ندوشن، محمد آصف فکرت هروی و دکتر احمد مهدوی دامغانی.