عرفات نام سرزمینی است در ۲۰ کیلومتری مکّه که بر زائران خانه خدا واجب است از ظهر روز نهم ذی الحجّه تا غروب در آنجا بمانند و اگر قبل از غروب از آنجا خارج شوند باید یک شتر کفّاره دهند. واژة عرفات از معرفت به معنای محلّ شناخت است. در آنجا آدم و حوا علیهماالسّلام یکدیگر را شناختند و به گناه خود اعتراف کردند. به فرموده امام صادق و امام باقر علیهماالسّلام جبرئیل در این مکان به حضرت ابراهیم گفت: وظایف خود را بشناس و فراگیر. زمین عرفات خاطراتی از ناله‌ها و اشک‌های اولیای خدا دارد و در روایات می‌خوانیم غروب عرفه خداوند تمام گناهان زائران خانه خود را می‌بخشد. عکس نوشته‌های زیر، عباراتی برگزیده از دعای عرفه را تقدیم نگاه خوبتان کرده است.