بشکل سنتی، صنعت برق را چارچوبی فنی و خدمات رسان در ذهن مجسم کرده ایم و کل عنان و اختیار کار را به جماعتی سپرده ایم که کارامدی شان جای، اما و اگر فراوان دارد. بهره وری زیر ۴۰ درصد در روند کار، سلیقه گرایی در تعیین استاندارد متوسط مصرف خانوار، سلیقه گرایی در محاسبه جرایم مصرف بالاتر از خط متوسط ساختگی خودشان و به عبارتی کندن از جیب مردم، وجود تعارض منافع بالا در صنعت، ناتوان در جلب سرمایه و ضعف شدید سرمایه گذاری در زیر ساخت‌ها، کم توجهی به استاندارد‌های تولید لوازم خانگی و مصرف بالای برق و ..، بخشی از دستپخت مدیران فعال در این صنعت کلیدی موثر بر امنیت ملی و پیش شرط توسعه اقتصادی و صنعتی کشور است. نهاد‌های امنیتی کشور و سازمان محترم بازرسی گویا به حد کافی درخصوص اهمیت این حوزه توجیه نشده اند و بنظر می‌رسد که حوزه به حال خود رها شده است. آیا می‌دانید پول برق در ایران به نسبت درامد سرانه و یارانه‌هایی که صنعت برق دریافت می‌کند، چقدر گران است؟ آیا می‌دانید که قطع برق چه ضربه‌ای بر تولید اقتصادی و توسعه صنعتی می‌زند؟ آیا می‌دانید که بخشی از مدیران این صنعت عموما در خواب تشریف داشته و فاقد صلاحیت و توانمندی برای ایجاد تحولات کوتاه، میان و بلند مدت منجر به کاهش چالش‌ها و رفع گرفتاری‌ها هستند؟

اعلام کرده اند که ‍ ۱۱ میلیون مشترک برق مشمول پاداش مدیریت مصرف شدند؟! فقط می‌گوییم ان شاالله که راست گفته باشید. مثل الگوی مصرف ۲۰۰ کیلو وات ساعت در ماه نباشد. واقعا برخی از ادعا‌ها را فقط با تک کلمه خجالت می‌توان هضم نمود. توانیر بجای تاکید روی جبران کمبود ۷ هزار مگاواتی برق سالیانه با نیروگاه سازی و افزایش بهره وری در دو وسیله اصلی غیر استاندارد در مصرف برق (کولر و یخچال) و تحمیل استاندارد‌های اجباری در تولید و واردات این دو محصول، فقط توجیه می‌کند و تبلیغ. آقایان تا کی می‌توانند با این رویکرد، جلو بروند؟ به زودی پیامد‌های امنیتی کم کاری‌ها و اهمال صنعت برق کشور از جهت اثرگذاری روی تولید سیمان و ذوب فلزات، اشتغال و بیکاری در صنایع، افزایش قیمت‌ها خصوصا قیمت مصالح ساختمانی، صادرات و تامین امنیت با سیم‌های برق و مواردی همانند را افشا خواهیم کرد. باشد تا نهاد‌های امنیتی به اهمال‌ها، قصور‌ها و تقصیر‌های حاکم بر این صنعت حساس شده و الزام و اجبار به تحول در صنعت برق کشور، رقم بخورد.