یکی از مهمترین عوامل کسری دولت حقوق پرداختی به کارکنان است. کارکنانی که اگر به یک سوم هم کاهش یابند بعید است که در عملکرد سیستم خللی ایجاد شود و تجارب قبلی نظیر کرونا، جنگ 12 روزه تحمیلی ، شرایط اضطراری منجر به شناور شدن وضعیت حضور کارکنان و غیره، این مهم را ثابت کرده است. شاید تا اینجای کار هم قابل تحمل باشد، اما تکلیف مان با برخی از سازمان ها و دستگاه ها که بر اساس عملکرد معلوم نیست حضورشان چقدر اهمیت دارد و بود و نبودشان چه تغییری را ایجاد می کند، مشخص نیست. 12 هزار نیروی انسانی شاغل در بانک مسکن واقعا مشغول چکاری هستند و چه مشکلی از کشور را حل می کنند؟ اگر این نیروها در سایر بانک ها پخش شوند و عملکرد شعب بانک مسکن در حد یک کارشناس تخصصی ، تقلیل داده شود، چه کاری در کشور زمین خواهد ماند؟ آیا دوستان فعال در حوزه اقتصادی نهاد ریاست جمهوری ، وزارت اقتصاد ، سازمان برنامه و بودجه، سازمان بازرسی کل کشور و سایر نهادهای بالادستی اقتصاد و نظارتی و بازرسی کشور ، این سوال را از خود نپرسیده اند؟

البرت بغزیان معتقد است که در کشور‌های توسعه یافته تا ۸۰ درصد قیمت یک واحد مسکونی را وام مسکن می‌دهند. اما در کشور ما، این میزان به حدود ۱۰-۱۵ متر از یک بنا می‌رسد. ۳۰ درصد مبلغ تهیه وام هم در قالب اوراق تسه، از ابتدا می‌پرد. حدود ۱۵ درصد هم سود باید به وامی که خودمان برای خریدش ۳۰ درصد هزینه پولی کرده ایم، بپردازیم. نقش بانک مسکن در این بین چیست آقای رئیس جمهور؟ نقش بانک مسکن در این بین چیست آقای وزیر اقتصاد؟ نقش بانک مسکن در این بین چیست ریاست محترم کمیسیون اقتصادی مجلس؟ نقش بانک مسکن در این بین چیست دبیرخانه محترم مصلحت نظام؟ نقش بانک مسکن چیست آقای رضایی معاون محترم اقتصادی رئیس جمهور؟ چرا ما باید به بالغ بر ۱۲ هزار پرسنل رسمی حقوق و مزایای ماهیانه بدهیم؟ نقشت چیست جناب بانک مسکن؟ لطفا حرف بزن. البته اگر حرفی داشته باشی برای زدن و گفتن.