سرمایه‌گذار پیش از سرمایه‌گذاری، از قصدش برای ورود به مناطق آزاد سخن می‌گفت، از اینکه می‌تواند سرمایه خود را با توجه به مزیت‌های موجود، به منطقه آزاد بیاورد، بهره‌برداری کند و سپس به‌دنبال صادرات برود. اما باید اذعان داشت نه تنها این مزیت‌ها برداشته شده، بلکه صرفا پوسته‌ای خالی از مناطق آزاد باقی مانده است؛ بنابراین درحال حاضر دیگر مزیتی نسبت به سرزمین اصلی وجود ندارد. بر اساس همین آسیب ها است که انتصابات در مناطق آزاد بر اساس فرمان هایی خاص هدایت می شود.