موضوع مقاله حاضر نوعی « تحلیل فرهنگی » از جامعه و دانشگاه و آموزش عالی در ایران امروز است. در اینجا «سیاست فرهنگی دانشگاهی» منظور ماست نه سیاست فرهنگی در دانشگاه. استدلال اصلی متن این است که سیاستگذاری فرهنگی در نظام آموزش عالی ایران توجه جدی به گسترش «فرهنگ دانشگاهی» نکرده است.

دولت لایحه نهایی برنامه ششم توسعه را به مجلس دهم تقدیم کرده تا نمایندگان مردم به ویژه در حوزه فرهنگی بتوانند از منظرهای مختلف و متنوع، آن را ارزیابی، اصلاح و تکمیل کنند.