هر از چند گاهی خبر پلمب کافه‌ها به دلیل سرو مشروبات الکلی منتشر می‌شود، گزارش‌ها از فعالیت ده‌ها رستوران و کافه حکایت دارد که با اسم رمز قانون را دور زده و مشتریان خاص خود را با انواع نوشیدنی های الکلی ، پذیرایی می‌کنند.برخی رستوران‌های تهران برای سرو مخفیانه مشروب، ترفندهای هوشمندانه‌ای به کار می‌برند. مثلاً، نوشیدنی‌های الکلی را در لیوان‌های معمولی یا به شکل «موکتل» ها سرو می‌کنند تا کسی شک نکند.بررسی‌های میدانی خبرنگار فارس نشان می‌دهد در رستوران‌های لوکس، «منوی مخفی» فقط برای مشتریان ویژه باز می‌شود؛ منویی که یا شفاهی ارائه می‌شود یا از طریق واتس‌اپ با رمز و راز به دستشان می‌رسد. این رستوران‌ها و کافه‌ها گاهی از اینستاگرام یا تلگرام برای تبلیغ زیرپوستی خدمات غیرقانونی‌شان استفاده می‌کنند. گشت‌وگذار با هشتگ‌های خاص در اینستاگرام می‌تواند این مکان‌های مخفی را لو دهد.

اقتصاد زیر زمینی نوع خاصی از اقتصاد غیر رسمی و بعضا فراگیر است که توسط بعضی از گروه‌های قدرت در کشور‌های گوناگون رواج دارد. هر چیزی که به ظاهر غیرقانونی یا کمیاب باشد، عرضه اش می‌تواند در اقتصاد زیرزمینی شروع شود. اقتصاد زیر زمینی می‌تواند شامل حوزه‌های داخلی، صادرات یا واردات باشد. گروه‌ها و نهاد‌های اصلی فعال در اقتصاد زیر زمینی، صرفا با تاکید بر اصل پوشیدگی فعالیت نمی‌کنند برای خود حاشیه امن می‌سازند. بدین صورت که اجازه فعالیت به گروه‌های خرده پا را هم می‌دهند تا سپر بلایی باشند برای تخلفات بزرگ. همان خرده پا‌هایی که می‌دانند از یکطرف بدلیل فعالیت غیر قانونی مقصر هستند و از طرف دیگر، اطلاعی از تجارت کلان در جریان ندارند و خود گنده پنداری می‌کنند. بخش زیادی از توجه ما به مشروبات الکلی، تاکید و توجه به ابعاد شرعی و آسیب‌های اجتماعی آن بوده است. سوال اینجاست که آیا به بازار عظیم این تجارت کثیف غیر رسمی (پیش بینی می‌شود حدود ۱۰۰ هزار میلیارد تومان) اندیشیده ایم؟ فرض کنیم هیچ مافیای سازماندهی شده خاصی وجود نداشته باشد و پیش فرض ما هم اشتباه باشد، باید پرسید علل اهمال در برخورد با این تجارت کثیف زیر زمینی توسط نهاد‌های متولی فالوو کن، مشروب بخر! علل حاشیه امن فعالان این حوزه در ایران چیست؟