آیا راه را گم کرده ایم؟ آیا جمهوریت مبتنی بر قانون اساسی، اسلامیت مبتنی بر دین مبین و انقلابی گری مبتنی بر آرای امامین در وضعیت فعلی کارگزاران اجرایی نظام، قابل دیدن است؟ چرا و با کدامین امکانات و مجوز، چهار هزار آقازاده باید خارج نشین باشند؟ آیا زمان جدی گرفتن گام دوم انقلاب و پاکسازی‌های داخلی از متعصبین، منتفعین، منافق‌ها و نفوذی‌ها نرسیده است؟ انقلاب سال ۵۷ قرار نبود، سفره بعضی‌ها باشد و محل توصیه و سفارش بیوت بعضی دیگر. فرقش با سایر انقلاب‌ها در ادعای تمدن سازی اش بود. کارگزاری که عرضه تفکر ندارد، توان تمدن سازی و نگاه بینانسلی خواهد داشت؟ طهارت خودش را درست بگیرد، هنر کرده است. مخاطب این چکیده فرد خاصی نیست، اما در کنار شمولیت عام آن، مصادیق خاص هم قابل استنباط است.