یکی از آسیب های وارده به جمهوری اسلامی ایران در گام دوم انقلاب، اجازه دادن به حمایتگری های نابجا و احساسی( بخوانید ضرب المثل دوستی خاله خرسه) ، اجازه دادن به ویترین چینی مدیریتی بجای حل مسئله ، غلو و کتمان حقیقت برای روبراه نشان دادن اوضاع و مواردی از این دست است. آسیبی که فضا را برای نفاق، نفوذ ، اهمال مدیریتی و توجیه سو عملکرد باز می کند . واقعا نماینده محترم مجلس ،امارها و واقعیات جامعه را نمی بیند؟ واقعا تصور شان بر این است که برخی برنامه های حمایتی عموما نیم بند و آبکی و غالبا جهت دار، توان اثرگذاری توسعه ای دارد؟ بدا به حال ما اگر این برداشت و تصور از شیوه تفکر جناب نماینده مجلس درست باشد. بدا به حال ما اگر با جریان احتمالی نفاق، نفوذ ، اهمال مدیریتی و توجیه سو عملکرد مواجه باشیم. جناب نماینده ،کار شما قانونگذاری و نظارت است. به کار خودت برس و امور تخصصی را به اهلش واگذار کن. اگر نیاز به مشاوره یا نظام پشتیبان تصمیم داری، هستیم و هستند گروه های تخصصی که داوطلبانه اقدام به ارایه خدمات موثر بر توسعه ملی می کنند. یک روز در سنگر رسانه، یک روز در دانشگاه و مجامع علمی و یک روز در پست های مدیریتی .

سیدرضا صالحی امیری در نشست آسیب شناسی مهاجرت نخبگان گفت ، حکمرانی معیوب بر نسل نخبه باعث شد نسل استارت‌آپی و مدیریتی فرار را بر قرار ترجیح دهند . چه کردید با این جامعه که ۶۰ درصد ترجیح می‌دهند اینجا زندگی نکنند!؟؟ وقتی عقلانیت در بخشی از نظام تصمیم‌گیری وجود ندارد و با مسائل آب و خشکسالی و محیط زیست، مسئله دخالت در حریم خصوصی، حجاب و مسدود کردن شبکه‌های اجتماعی روبه رو می‌شویم حق بدهیم نگرانی در جامعه زیاد می‌شود و ... .ضمن تائید فرمایشات آقای صالحی باید از ایشان پرسید که در دوره دولت یازدهم و دوازدهم ، وضع چگونه بوده است؟ آیا شما خودتان متعهد به این انتقادات بودید؟ تنها تفاوت دولت چپ و راست در نوع ورود به این مسئله است جناب صالحی امیری. جناح چپ باندباز رفیق باز است و جناح راست پوپولیست محفل گرا. دو طائفه هم تیشه به ریشه انقلاب اسلامی،منافع ملی و رفاه عمومی زده اید و باید روزی حساب کشی شوید.

برآورد ۲۰۱۷ بانک جهانی هزینه فرار مغز‌ها را ۵۰ میلیارد دلار در سال نشان می‌دهد این رقم بیش از دو برابر ارزش صادرات نفت ایران است که در سال ۲۰۱۹ کمتر از ۲۰ میلیارد دلار بوده است. این «فرار مغزها» به کمبود تخصص، نوآوری و بهره‌وری کمک کرده است و مانع پیشرفت در اقتصاد و نهاد‌های فرهنگی ایران شده است. جمعیت ایران از سال ۱۹۷۹ تا ۲۰۱۹ بیش از دو برابر شده و به ۸۳ میلیون نفر رسیده است. محققان دانشگاه استنفورد تخمین زده‌اند که سهم مهاجران (مهاجران دائم و موقت) در همین مدت تقریباً سه برابر شده است. تعداد زیادی از این مهاجران تحصیل کرده و یا در موقعیت‌های اجتماعی و فرهنگی برجسته‌ای قرار دارند. شاخص مهاجرت خالص بالقوه گالوپ که بین سال‌های ۲۰۱۵ و ۲۰۱۷ انجام شد، نشان داد که بیش از یک‌چهارم ساکنان ایرانی با تحصیلات عالی در صورت امکان کشور را ترک خواهند کرد. آقایان مسئول امنیت ملی، آیا هنوز قصد دارند با رویکرد شعاری، برچسبی، ایدئولوژیک و نگاه گل درشت به مسئله نگاه کنند؟ عزیزان امنیت ملی، شما که اساتید ما بودید، چرا مسئله را در کانون توجه با رویکرد مدیریت بحران و سیاستگذاری سه سطحی (کوتاه، میان و بلند مدت)، قرار نمی‌دهید؟

ناصر باقری مقدم قائم‌مقام بنیاد ملی نخبگان با اشاره به آمار ۳۷ درصدی مهاجرت شماری از رتبه‌های برتر کنکور و المپیاد‌ها از کشور گفت: درمورد مهاجرت نخبگان باید به سه مورد زیرساخت‌های زندگی، اثربخشی و امید به آینده و هویت‌سازی ملی توجه شود. نباید مهاجرت را کتمان کرد باید همه دستگاه‌ها با کمک هم این مساله را حل کنند. تداوم مهاجرت یعنی ساخت کویر توسعه ای در ایران. یعنی نابودی توسعه و تمدن.