طبق آمار سال ۱۳۹۸، ایران با تولید سالانه ۳۳۰ تن و صادرات ۲۸۰ تن، بزرگ‌ترین تولیدکننده و صادرکننده زعفران در دنیا محسوب می‌شد، اما حالا بازار‌های جهانی را دودستی تقدیم رقیبان کرده است. در گذشته تولید‌کننده بیش از ۹۰ درصد زعفران دنیا بودیم، اما در حال حاضر این درصد کمتر شده و حتی پائین‌تر هم خواهد آمد. کشور‌های هند، یونان، مراکش و اسپانیا هم وارد عرصه شده و تولیدکنندگان قدری هستند. افغانستان نیز از دیگر تولیدکنندگان زعفران و همچنین خریداران این محصول به‌شمار می‌رود. افغانستان کمتر از ۲۰ تن زعفران تولید می‌کند، اما بالغ بر ۸۰ تن صادرات دارد. این یعنی زعفران ما به آنجا می‌رود و سپس بسته‌بندی و از آنجا صادر می‌شود. به‌گفته وی عمده‌ترین وارد‌کننده زعفران ایران، افغانستان و سپس امارات، اسپانیا و چین هستند. متاسفانه نگاه‌مان به تجارت زعفران نیز تنها خام‌فروشی و دلالی است. دلال‌ها منتظرند تا تعاون روستایی مزایده بگذارد و بقیه ماجرا. سه دلال اصلی محصول را هم همه می‌شناسند. مردانی که بعضا با رانت مولتی میلیاردر شدند. سربسته عرض می‌شود که حتی در بدنه مدیریتی وزارت جهادکشاورزی دلال غیر رسمی و خارج از ساعات اداری داریم. وزارتی که شاید کمترین توجه را به این محصول راهبردی دارد. در دهه ۵۰ تا ۶۰ در هر هکتار بین ۶ تا ۷ کیلو زعفران برداشت می‌کردیم، اما در حال حاضر این عدد به ۲ کیلو رسیده است (در هر مترمربع زمین باید یک گرم زعفران خشک تولید کنیم، اما در حال حاضر در هر هکتار ۲۰۰ میلی‌گرم تولید می‌شود). پیدا کنید پرتغال فروش داستان ما را. برنامت برای خروج از این وضعیت چیه آقای نیکبخت؟

عضو هیات رئیسه شورای ملی زعفران با بیان اینکه کیفیت زعفران ایرانی درحال فدا شدن برای سود بیشتر دلالان چینی شده است، اظهار کرد: دلالان چینی از کشاورزان می‌خواهند که زعفران به اصلاح "اتویی" یا "پرسی" تولید کنند که کلاله بلند و کشیده و وزن بیشتری دارد، اما طعم و عطر و رنگ اصیل زعفران ایرانی را ندارد، به عبارت دیگر چینی‌ها در حال فدا کردن کیفیت و خوشنامی زغفران ایرانی برای سودجویی بیشتر خود هستند.

زعفران ایران که یکی از کالاهای منحصر به فرد با پیشینه دو هزار ساله است، به دلیل وجود مشکلات در ثبت جهانی و شرایط بازارهای صادراتی همچنان به نام و کام کشورهای دیگر از جمله اسپانیا، ایتالیا و افغانستان به فروش می رسد.

ریاست جمهوری افغانستان براساس پیشنهاد وزارت کشاورزی و دامداری این کشور، واردات پیاز و زعفران را به افغانستان ممنوع کرد تا فرصت برای توسعه کشت زعفران و بهبود صادرات در داخل فراهم شود.

یک مقام مسئول در وزارت کار با اشاره به خیز جهان برای توسعه کشت زعفران در افغانستان، گفت: با توجه به این‌که کشت خشخاش ۵۰ درصد سودآورتر از زعفران است، احتمال توفیق کشت این محصول در این کشور ضعیف است.

اخیرا در رسانه‌ها خبر ارزان شدن زعفران پیچیده است و در کنار آن به عدم اعلام آمارهای تولید و صادرات زعفران نیز انتقاد شده است که این موضوع جای بسی تامل دارد.

چند سال پیش ایران گل زعفران را به عنوان نماد دوستی به افغانستان هدیه داد. هدیه ای که این روزها مایه امید آنها شده و در پی ثبت آن در سازمان تجارت جهانی هستند و مایه نگرانی برای محصولات بکر ایران است.