وقتی اجازه نمی‌دهند درباره مشکل‌هایمان صحبت کنیم، ماجرای دروازه‌ غار پیش می‌آید. وقتی صحبت‌ کردن از مصائبی چون اعتیاد، ایدز و تن‌فروشی مصداق سیاه‌نمایی می‌شود با محله‌هایی روبه‌رو می‌شویم که اعتیاد و ایدز و بزه جزء بافت جدایی‌ناپذیر آنها شده. وقتی عده‌ای دوست دارند طرح مسئله در کشور را با عینک سیاسی ببینند و از آن بهره‌برداری سیاسی کنند و تا زمانی که این روش وجود دارد، نمی‌شود انتظار هیچ اتفاق خوشایندی را داشت.