فلان دختر همسایه ما مجرد است. فکر می‌کنم 33 سالش باشد. مادرم دائم غصه می‌خورد برایش. اصلا چرا از او بگویم. همین مریم دوستِ خودم؛ درست است که 29 سال دارد اما خیلی وقت‌ها سرِ همین مجرد بودنش از این و آن حرف می‌شنود. هی همه می‌گویند ازدواج کن؛ از فامیل بگیر تا خواهر خودش. چه جوابی باید بدهد؟ بگوید به شما مربوط نیست که ازدواج نکرده‌ام یا بگوید کو شوهر؟ اصلا همین خودِ من. شما هیچ می‌دانید روزی چندمرتبه حسرت می‌خورم که چرا جایِ زنان متاهلی نیستم که فشارهای منِ فوق‌لیسانس‌دار را ندارند؟