در سال‌های اخیر، بخش قابل توجهی از تسهیلات بانکی نه به سمت تولید و توسعه، بلکه به شرکت‌های صوری و واسطه‌گر منتقل شده که اغلب با هدف فرار از بازپرداخت و کسب سود از بازارهای غیرمولد شکل گرفته‌اند.این شرکت‌ها با ورود به حوزه‌هایی چون ارز، طلا، مسکن و واردات، نه‌تنها کمکی به اقتصاد ملی نکرده‌اند، بلکه تعادل بازار را بر هم زده و سرمایه را از چرخه تولید خارج کرده‌اند.برخی بانک‌ها از جمله پارسیان و آینده، منابع کلانی را به پروژه‌هایی اختصاص داده‌اند که هیچ‌گاه عملیاتی نشده‌اند یا توسط شرکت‌هایی دریافت شده‌اند که فاقد شفافیت مالی و سوابق معتبر بوده‌اند. دریافت تسهیلات با وثایق صوری، جعل اسناد و اتکای این شرکت‌ها به روابط پشت‌پرده با مدیران بانکی، به شکل‌گیری حجم عظیمی از دارایی‌های سمی و تضعیف ظرفیت اعتباری بانک‌ها منجر شده است.

عضو کمیته تحقیق‌وتفحص از صندوق ذخیره فرهنگیان گفت: متأسفانه باید بگوییم که پرونده فساد مالی در صندوق ذخیره فرهنگیان و بانک سرمایه می‌تواند بزرگترین فساد مالی تاریخ ایران باشد چرا که مبلغ تخلفات بسیار سنگین است.