فضای میانی تعدادی از بزرگراه‌های تهران به پناهگاه آسیب‌دیدگان اجتماعی - بی‌خانمان‌ها و افراد معتاد - تبدیل شده و پایتخت را با معضل اتوبان‌خواب‌ها مواجه کرده است. مهاجرت بی‌خانمان‌ها از «مناطق حاشیه، روددره‌ها و به‌خصوص محله‌های متروک شهر» به وسط اتوبان‌ها، از «جراحی ناقص» بافت شهری-اجتماعی محله‌های فرسوده و تمرکز بر نوسازی کالبدی نشات می‌‌گیرد. طیف بی‌خانمان به جای توانمند شدن، در جست‌وجوی نقطه‌ای امن، این بار، در فضای میانی معابر ترافیکی که قابل رصد عمومی نیست، مستقر شده است. این پدیده، رانندگی در اتوبان‌ها را پرخطر کرده است.