«پسر 21 ساله‌ام از ترس اینکه او را بگیرند و به افغانستان بفرستند از خانه خارج نمی‌شود. ما ایرانی هستیم، اما به ما می‌گویند افغان هستیم. اگر او را بگیرند یا باید رشوه بدهیم یا او را به افغانستان می‌برند و همان‌جا رها می‌کنند». این را زن جوانی می‌گوید که چند سال پیش به تابعیت همسرش شک کردند، شناسنامه‌هایشان را گرفتند و آنها را منع از خدمات کردند. هم خودشان و هم پدر و پدربزرگشان همه در ایران متولد شده‌‌اند و به خدمت سربازی رفته‌‌‌اند، اما یک روز به هویتشان شک کردند و در کسری از ثانیه بی‌وطن شدند. حالا باید ماه‌ها و سال‌ها دوندگی کنند تا شاید بتوانند اثبات کنند وطنشان همین‌جاست؛ معضلی که مدت‌هاست حتی تعدادی از نمایندگان مجلس نیز از وزرای کشور خواسته‌اند برای حل این مشکل فکری بکنند.

شاید عجیب به نظر برسد که هنوز در برخی نقاط ایران، اصلی‌ترین خواسته مردم داشتن شناسنامه و هویت ایرانی باشد. آمار دقیقی از بی‌شناسنامه‌ها ارئه نشده، اما تعدادشان در استانی مثل سیستان ‌و بلوچستان آنقدر زیاد است که در حاشیه بیشتر شهرها و بسیاری از روستاها می‌توان با این افراد مواجه شد.

مدیرکل راه و شهرسازی استان مرکزی گفت: هشت پروژه در حوزه احداث ساختمان‌های دولتی و عمومی استان مرکزی با اعتبار ۲۲۰ میلیارد ریال اجرا شد.