در تنوع از هم پیشی می‌گیرند. هرکه منوی پر و پیمان‌تری داشته باشد، لابد در جذب مشتری از بقیه جلوتر است. این وسط بعضی‌ها دیگر واقعاً متنوع‌اند. می‌شود در منوی غذایشان اسم‌هایی را دید که در حالت عادی هم خیلی در منوی رستوران‌ها دیده نمی‌شود اما حالا به اسم «منوی افطار» جلوی چشم مشتری می‌گذارند تا حسابی دلبری کند.

در ماه رمضان امسال، هر ایرانی دست‌کم تنها برای تهیه وعده‌های غذایی سحری و افطار خود مبلغی معادل یک میلیون و پانصد و پنجاه‌و یک هزار تومان هزینه کرده است، این مبلغ از یکسو به تنهایی با حداقل دستمزد تعیین شده برای یک کارگر برابری می‌کند و از سوی دیگر حداقل پنج بار بیشتر از دستمزی است که قرار است با اجرای برنامه‌های اشتغالزایی به کاروزان و مهارت آموزان پرداخت شود.

رمضان فرصت تقویت فرهنگ «همسایه داری» است، فرهنگی که در لوای آئین‌هایی مانند «کاسما» و «هَمچه کاسه» تجلی می‌یابد؛ و حالا ماه خدا با نوای غم‌آلود «الفراق» به روزهای پایانی خود نزدیک می‌شود.