با توجه به برنامه‌های توسعه‌ای کشور و به تبع آن نیاز روزافزون به نیروی کار متخصص، به طور مرتب جملات ضد و نقیضی از طرف مسئولین به گوش می‌رسد که گاهی از کمبود نیروهای متخصص به عنوان یک مانع مهم در راه توسعه اقتصادی صحبت می‌کنند و از طرفی نیز آمار بالای بیکاری فارغ التحصیلان مورد توجه قرار می‌گیرد که وجود این دوگانگی بیانگر این نکته است که بسیاری از رشته‌های دانشگاهی فعال از نظر کاربردی منسوخ شده و دانشگاه‌های ما نتوانسته‌اند نیروی انسانی متناسب با نیاز جامعه تربیت کنند.