ما وجود انسانی خویش را مدیون ارتباط بین فردی هستیم، اما آیا ارتباطات به تنهایی ستودنی و مفید است؟ در این نوشتار به سویه‌های تاریک ارتباطات که مختص عصر حاضر هستند تمرکز می‌کنیم تا نشان دهیم آنچه موجبات هویت انسانی یافتن انسان را فراهم کرده و او را از لحاظ اندیشندگی و ابزارسازی به نوع برتر این کره‌ خاکی بدل کرده است، چگونه خود به دام اندیشه و خلاقیتش گرفتار شده است و «انسان» را به نسخه‌ای مشابه از «انسان‌ها» بدل کرده است.