گسترش روزافزون معضلات حمل‌ونقلي کلان‌شهر تهران مانند افزايش خودروهاي شخصي و تک‌سرنشين در مقابل سياست‌هاي جابه‌جايي‌هاي انسان‌محور (مانند توسعه مسيرهاي دوچرخه‌سواري و معابر ايمن پياده‌روي)، مرگ‌ومير ناشي از آلودگي هوا، اتلاف وقت و هزينه شهروندان در ساعات طولاني ترافيک، هدررفت منابع سوخت و به‌تبع آن واردات بنزين، کاهش مطلوبيت حمل‌ونقل عمومي، رفتارهاي ناهنجار ترافيکي، دسترسي نابرابر شهروندان به تسهيلات حمل‌ونقل عمومي، نبود فضاي کافي پارک خودروها و...، شهردار محترم و مديران و برنامه‌ريزان شهري جديد و اعضای شوراي اسلامي شهر تهران را بر آن داشته است تا در قالب برنامه‌هاي عملياتي ميان‌مدت اين مسائل را در صدر امور ساماندهي قرار دهند.