نام سیلیکون‌ولی، هاب فناوری آمریکا، از یک عنصر شیمیایی گرفته شده که مهم‌ترین جزء تراشه است. اما امروزه در آنجا نام شرکت‌هایی مانند فیس‌بوک، گوگل و اپل شناخته شده که به‌خاطر نرم‌افزار و دیوایس‌های جالب مشهورند تا تراشه‌هایی که باعث می‌شود آن ها کار ‌کنند. به واسطه آن ها، اختراعاتی مانند ترانزیستور و مدارها در دهه ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ بهبود یافت و کمک کرد کامپیوتر از ماشین‌های نامطمئن غول‌پیکر به دستگاه‌های جیبی قابل‌اعتماد تبدیل شود. در واقع، این تراشه‌ها رونق را برای غول‌های دیجیتالی امروزی به ارمغان آورده‌اند. در حال‌حاضر میکروتراشه‌ ‌های مدرن در همه‌چیز از خودرو گرفته تا هواپیماهای جنگنده تعبیه شده‌اند.

دانشمندان یک قدم به ساخت کامپیوترهایی نزدیک‌تر شدند که می‌تواند اطلاعات را با سرعت نور پردازش کند.