هم تیم هسته‌ای ما و هم طرف آمریکایی می‌داند که نقاط اصلی اختلاف بر سر سقف غنی‌سازی، تضمین رفع تحریم‌ها و ترتیب گام‌های بازگشت به تعهدات است. با این حال، فشار زمانی مهلت ۶۰ روزه ترامپ برای رسیدن به یک توافق و نقش میانجیگری عمان ،باید با دقت دنباله گیری شود ( مسلما آمریکا برای بعد از شصت روز برای خود برنامه پلن B دارد) تا مبادا با گنجاندن عبارات خاص در متن توافقنامه، بستر را برای امتیازگیری های نابجا فراهم سازند( نظیر واژه تعلیق و لغو در دور های قبلی مذاکرات).شاید تا زمانی که فناوری هسته‌ای ما در مرحله جنینی و نوزادی بود‌، توجیه‌پذیر بود که فناوری هسته‌ای خود را در زمره منافع حاشیه‌ای به حساب آورده و در میز مذاکره بخشی را داده و امتیازی همسطح بخش واگذار شده دریافت کنیم اما امروز فعالیت صلح‌آمیز هسته‌ای ما نه تنها دوره نوزادی‌، بلکه دوره نوجوانی را هم پشت سر گذاشته است و در چنین شرایطی‌، فناوری هسته‌ای ایران در زمره منافع «مهم و حساس» کشور قرار دارد. مگر می‌شود با این همه فراز و نشیب و جانفشانی عزیزانی همچون شهیدان علیمحمدی‌، شهریاری‌، روشن‌، فخری‌زاده و... فعالیت هسته‌ای کشور را با نگاه منافع حاشیه‌ای نگریست و پای میز مذاکره با طرف آمریکایی رفتاری مشابه دهه 80 درخصوص هسته‌ای کشورمان داشت؟

در جلسه مشترک مدیران و متخصصین سازمان انرژی اتمی ایران و برج آزادی تهران مطرح شد: به زودی چهارمین آزمایش انتقال اطلاعات کوانتومی به عنوان انقلاب در حوزه‌ی فن آوری کشور در برج آزادی تهران انجام خواهد شد.

رهبر معظم انقلاب و فرماندهی معظم کل قوا در سالی که گذشت، مهمترین تاکید و مطالبه خود را از نیروهای مسلح کشور، افزایش مستمر توان و اقتدار دفاعی قرار دادند.