اشکال این است که الان همه به شکل اپوزیسیون عمل می‌کنند. هیچ‌کس نمی‌گوید اشتباهات خودش در دوره مدیریتی که داشته چه بوده است! ما که وزیر، معاون وزیر، وکیل مجلس، قاضی، فرمانده نظامی، امام جمعه و... بودیم باید قبول کنیم که تصمیمات و عملکرد همه ما باعث شده این شرایط به وجود آید. چرا نمی‌خواهیم قبول کنیم اتفاقاتی که در ژاپن، مالزی، کره‌جنوبی و... در همین قاره آسیا افتاده، ناشی از توان مسئولین و شناخت آن‌ها و توجه به پایگاه و نقش مردم بوده است؟