روز، وقت کار و تکاپو و شب موقع خواب است؛ شهر در تاریکی آرام می‌گیرد و باید به خواب برود. این شیوه‌ای طبیعی برای زمانبندی و رسمی معمول در شهرهای سنتی است. اما در شهرهای مدرن چنین نیست. اصول مدیریت شهری مدرن و اقتضائات زندگی پیچیده امروز رسمی دیگر دارد؛ سکون شب را به «شب مردگی» تعبیر می‌کند و بنا به تجربه، تاریکی و خلوت را فرصتی برای بروز آسیب‌های اجتماعی می‌داند. بر این اساس اغلب شهرهای توسعه‌یافته جهان شب بیدارند و آرامش شبانه را به فرصتی برای پیگیری نوعی دیگر از زندگی اجتماعی تبدیل کرده‌اند.