«اولنگ» یا «اولنگ‌زار» واژه‌ای محلی در شمال خراسان است که به چمنزارها، مرغزارها و علوفه‌زارهای طبیعی یا مصنوعی اطلاق می‌شود. در دهه‌های گذشته اولنگ‌زارهای زیادی در استان خراسان‌شمالی وجود داشته‌اند که به‌عنوان نمونه می‌توان به اولنگ‌های واقع در منطقه حلوا چشمه وینگی قلعه در بخش قوشخانه شیروان، اولنگ تبریان درجنوب شهرستان فاروج، اولنگ‌زارهای واقع در دامنه ارتفاعات شاه جهان، اولنگ سرانی (گول سرانی) و اولنگ‌زارهای واقع در بخش میانی کوهستان گلیل در منطقه مرزی شمال شیروان، اولنگ‌زارهای واقع در حاشیه رود اترک در منطقه رضاآباد تا سیساب و قوچ‌قلعه و قاضی بجنورد، اولنگ‌زارهای سالوک و آلاداغ و اولنگ‌زارهای موجود در دشت‌های بجنورد و سملقان اشاره کرد.