عاشورا نتیجه فراموشی غدیر بود و شعله‌هایی که در کربلا خیمه‌های امام حسین (ع) را سوزاند، تداوم آتشی بود که در مدینه پشت در خانه امیرالمؤمنین (ع) روشن شد.

"دحو الارض" مطابق با بیست و پنجم ماه ذی‌القعده، روزی است که خداوند با نظر به کره زمین، به جهان خاکی حیات بخشید، از این روز، بخش‌هایی از کره زمین که سراسر از آب بود شروع به خشک شدن کرد تا کم‌کم به شکل یک‌چهارم خشکی‌های امروزی درآمد.