درحالی‌که قاعده کار باید مبتنی بر رفع معایب و پیشرفت مستمر و روزافزون باشد، تلویزیون ایران در جام‌ملت‌ها نسبت به ویژه‌برنامه‌های جام‌جهانی ۲۰۱۸ عملکردی بسیار ضعیف‌تر ارائه داد و در بسیاری از موارد شگفتی و اعتراض مخاطباش را برانگیخت.

عصر ایران در یادداشتی به تحلیل شکست ایران در مواجهه با ژاپن در جام‌ملت‌های آسیا پرداخت.

دیشب رئیس کنفدراسیون فوتبال آسیا یکی از تماشاگران ویژه بازی برگشت فینال لیگ قهرمانان آسیا بین پرسپولیس و کاشیما‌آنتلرز بود. شیخ سلمان بحرینی که رئیس کنفدراسیون فوتبال آسیا و یکی از اعضای کمیته اجرایی فیفا است، ۲۴ ساعت قبل از بازی به ایران آمد و این، فاصله‌ای مناسب بود تا هم مهدی تاج به او نزدیک شود و هم دیداری بین شیخ‌سلمان با مسعود سلطانی‌فر، وزیر ورزش و جوانان کشورمان صورت بگیرد.

اخیرا جدیدترین رده‌بندی تیم‌های ملی جهان توسط فیفا اعلام شد و تیم‌ملی کشورمان با حضور در رتبه ۳۳ دنیا، باز هم صدرنشین قاره آسیا باقی ماند. البته همیشه (حتی در دوره برانکو که ایران به رتبه ۱۷ فیفا هم رسید) حرف و حدیث‌های زیادی در مورد دقیق و معتبر نبودن این رنکینگ وجود داشته، اما سوژه مطلب فعلی زیر سوال بردن ارزش‌های رتبه‌بندی فیفا نیست. این مطلب چند چالش دیگر را مطرح می‌کند؛ اینکه آیا واقعا اتفاقاتی که در این سال‌ها برای فوتبال ایران رخ داده، تناسبی با جایگاه رنکینگی این تیم داشته است؟ آیا واقعا نشانه‌ای وجود دارد که به‌صورت کیفی و حقیقی نشان بدهد ایران بالاتر از ژاپن و کره و استرالیا و عربستان تیم اول آسیا است؟ کاش این چند ابهام، پاسخی داشته باشند.