واکنش‌های اولیه انسان در مواجهه با طبیعت همراه با تقدس و احترام بود اما با افزایش جمعیت و گسترش حوزه‌های زیست انسان، این رویکرد تغییر کرد. پیشرفت روزافزون علم و گسترش فناوری نیز حوزه تصرف انسان و تأثیرات مستقیم او را بر محیط‌ زیست شدت بخشید. پیامد مستقیم این رویه، بروز چالش‌های زیست‌محیطی برای انسان بود. تصحیح نظام باورهای انسانی به نفع محیط‌ زیست می‌تواند رفتار انسان را در مواجهه با محیط‌ زیست اصلاح کند. رویکردهای عرفانی می‌تواند رویکرد مطلوبی برای مواجهه با طبیعت قلمداد شود.