همه مردها و زن‌ها سیاه پوشیده‌اند. خیلی از زن‌ها گونه‌های‌شان را خراشیده‌اند. بعد از دوسال دوباره می‌بینم‌شان. در «سیاه‌دره» نهاوند. آن موقع ورد زبان‌شان این جمله بود: «روستایمان دارد جان می‌دهد.» این روزها اما می‌گویند روستای‌شان حال و روز بهتری دارد اگرچه غمگینند.