نداريم فيلم و نمايشي كه به كودك‌همسري در ايران پرداخته باشد؛ يعني آن‌قدر كم و ناچيز كه مي‌توان فقط به يكي، دو مثال كه در اين سال‌ها بر پرده رفته است اشاره كرد و اما در تئاتر كه اصلا اين موضوع كودك‌همسري انگار مورد توجه هيچ نمايش‌نامه‌نويس و كارگرداني واقع نشده است و حتي در يك حساب سرانگشتي هم نمي‌توان به يك مثال بارز اشاره كرد. اين در حالي است كه كودك‌همسري يك پديده نوين است نسبت به تحولات بنيادين كه در جامعه در حال وقوع است و مي‌توان از منظرهاي مختلف اين موضوع و آسيب‌هاي وارد بر آن را؛ چه در دل يك موقعيت نمايشي و چه در يك فيلم سينمايي بررسي كرد.