مدت‌هاست که عوارض دهشتناک آزار جنسي در کارکرد مغز اجتماعي کودکان بررسي و پژوهش می‌شود و نشان داده شده که کودکان در کشورهاي سرمايه‌داري امروز در همه محيط‌ها ازجمله خانواده، مدرسه، مکان‌هاي ورزشي، پيشاهنگي و... در معرض خطر تجاوز جنسي قرار دارند؛ اما رسوايي‌هاي اخير نشان مي‌دهد که کودکان حتي در محل‌هاي مذهبي مانند کليساها نيز از خطر تجاوز جنسي در امان نيستند.

در سياه‌بازي تئاتر سنتي خودمان، «سياه» با تکرار سؤال «چرا نمي‌خندي؟» ارباب قدرتمند خود را دست مي‌اندازد و باعث خنده دسته‌جمعي تماشاچيان با يکديگر مي‌شود. از ديد مغزپژوهان امروز نيز خنده سالم براي جامعه‌اي انساني، وقتي که به عنوان حربه‌اي عليه مصائب و مشقات روزگار و زورمندان ستم‌پيشه به‌کار مي‌آيد، خنده‌اي با يکديگر است نه خنديدن به ديگري. خنديدن به ديگري، موجب شقاق و گسستگي، نفاق، پراکندگي، فروپاشي، ازکف‌رفتن انسجام اجتماعي و فروپاشي مي‌شود.