در سياه‌بازي تئاتر سنتي خودمان، «سياه» با تکرار سؤال «چرا نمي‌خندي؟» ارباب قدرتمند خود را دست مي‌اندازد و باعث خنده دسته‌جمعي تماشاچيان با يکديگر مي‌شود. از ديد مغزپژوهان امروز نيز خنده سالم براي جامعه‌اي انساني، وقتي که به عنوان حربه‌اي عليه مصائب و مشقات روزگار و زورمندان ستم‌پيشه به‌کار مي‌آيد، خنده‌اي با يکديگر است نه خنديدن به ديگري. خنديدن به ديگري، موجب شقاق و گسستگي، نفاق، پراکندگي، فروپاشي، ازکف‌رفتن انسجام اجتماعي و فروپاشي مي‌شود.