با وجود نقش پررنگ بخش کشاورزي در چرخه اقتصادي سال‌هاي اخير، وابستگي بيش از 90 درصدي به واردات روغن (روغن خام و دانه‌هاي روغني) از مهم‌ترين چالش‌هاي پيش رو در تحقق راهبرد حکمراني غذايي به شمار مي‌آيد. لحاظ عوامل به جز تحریم‌ها از قبيل تغييرات اقليمي، افزايش مصرف و کاهش منابع توليد، ضرورت دستيابي به حکمراني غذايي را براي کشورمان ضروري مي‌کند؛ بنابراين تدارک برنامه‌اي همه‌جانبه براي کاستن از اين وابستگي کلان را بايد از نخستین فوريت‌ها در بخش کشاورزي تلقي كرد.