«وقتی همراه با عکاس روزنامه وارد سالن شدیم، چشمم در ردیف متهمان زندانی به خسرو گلسرخی افتاد که چند سالی در تحریریه روزنامه با هم دوست و همکار بودیم با دیدنش شوق زده به طرفش رفتم. همدیگر را بغل کردیم و به روبوسی پرداختیم. در همین لحظات بود که دو مأمور امنیتی دستگیرم کردند. دستبند به دست‌هایم زدند و بردند... .»

نظام سرمایه‌داری علی‌رغم تمام تلاش‌هایش هنوز هم «سوسیالیست» بار می‌آورد. وقتی مردم تحت سلطه قرار می‌گیرند اغلب مقاومت می‌کنند: شبکه‌هایی از کمک‌های متقابل می‌سازند و قدرت را در کنش‌های جمعی می‌یابند. آنها شروع به تصور دنیایی می‌کنند که در جهات مختلفی سازماندهی شده است، دنیایی که در آن ثروتی که مردم به‌صورت دسته‌جمعی به وجود می‌آورند در اختیار جمع است نه در چنگ عده‌ای معدود. به همین خاطر هم نمی‌توانید سوسیالیسم را از پا درآورید: چون تنها مجموعه‌ای از ایده‌‌های مرتبط با تفسیر و تغییر جهان نیست بلکه گرایشی است که از طریق همان نظامی به وجود آمده که می‌خواهد جایگزینش شود.