آنژيوکت با چسب‌هايی سفيد، روي دست راستش را گرفته است. دست چپش روي پايه ميله فلزي چرخ‌داري که سِرم از سر آن آويزان شده، گره خورده است. وارد اتاق بازي مي‌شود و آرام در گوشه‌اي مي‌نشيند، سِرم تکان‌تکان مي‌خورد. صداي قهقهه بچه‌ها اتاق را پر كرده است، خنده روي صورت بي‌رنگ يكي از بچه‌ها قفل مي‌شود «من بردم، من بردم، عمو بيا بازم بازي كنيم».