فارغ از سازمان نظام روانشناسی، آنچه وضعیت روانشناسی را تحت تأثیر قرار می‌دهد، وضعیت آموزش است. مسئله آموزش در ایران، مسئله گفتمانی است؛ یعنی به طور کلی علوم انسانی در ایران و به طور خاص روانشناسی، به شکل خاصی با جهان اطرافش ارتباط برقرار می‌کند و در آن شکل خاص، بخش عمده‌ای از واقعیت اجتماعی که در محیط اطراف اتفاق می‌افتد، نمی‌تواند فهم کند.