بهمن عبداللهی رئیس اتاق تعاون ایران چنان با آب و تاب درباره توانمندی ها، عملکرد و قابلیت‌های بخش تعاون صحبت می‌کند که اگر بخش را نشناسید، تصور رسیدن به بهشت و مدینه فاضله به انسان دست می‌دهد. هرچند فرمایشات ایشان برای رسیدن به شرایط ایده ال باید اجرا شود، اما واقعیت اجرایی کشور به گونه‌ای دیگر است. ایشان از توانمندی‌های تعاونی‌های مرزنشینان گفته اند، ما ایشان را دعوت به بررسی شیوه جمع آوری سهمیه‌ها و انتقال به کارتل‌ها می‌کنیم. ایشان از قابلیت‌های بخش تعاون گفتند، ما ایشان را به بررسی عملکرد آقای مهدی مسکنی و محمد کبیری دعوت می‌کنیم. چندبار باید تذکر می‌دادیم تا بشنوید این دو بزرگوار با بخش تعاون چه کردند و چه چیز‌هایی را که باید انجام می‌دانند، ندادند. هنوز طعم بد نمایشگاه کاغذی توانمندی‌های تعاون در برج میلاد زیر زبان مان است (راستی بروید بپرسید که هزینه همان نمایشگاه کاغذی چقدر شده). جناب بهمن عبداللهی خوب می‌دانند که با حلوا حلوا کردن دهان شیرین نمی‌شود. نظر این بزرگوار در خصوص تعاونی‌های سهام عدالت چیست؟ اگر نیاز است، باز هم کد راست آزمایی بدهیم که با تداوم وضعیت مدیریتی موجود، بخش تعاون به قهقهرا خواهد رفت. نه بزرگ به انتصابات سیاسی و رفاقتی در مدیریت بخش تعاون مورد نیاز است.

وقتی در قانون تعاون اجازه داده می‌شود تعاونی‌های اعتباری و موسسه‌های مالی اعتباری هم به‌عنوان یکی از تعاونی‌ها فعالیت کنند، قانونگذار باید بداند که شکل‌گیری یک نهاد مالی بدون وجود الزامات نظارتی امکان‌پذیر نیست.