نمایندگان مجلس برای انجام وظایف نمایندگی باید از آزادی، استقلال و آرامش خاطر برخوردار باشند تا بتوانند به سوگند نمایندگی در تأمین منافع ملی عمل کنند و بدون واهمه از تعقیب آنچه را می‌اندیشند بگویند و آنچه را مصلحت می‌دانند پیشنهاد کنند و این مصونیت دارای دو قید است؛ اول اینکه عمل ارتکابی باید در راستای وظایف نمایندگی یعنی قانون‌گذاری و نظارت باشد و دوم اینکه صرفا شامل اعمال مجرمانه‌ای می‌شود که در قالب اظهارنظر و رأی باشد.