در این جستار، می‌کوشم تا نگرش و بینش عرفا نی مولانا جلال الدین را با اشعار و ایده‌های اگزیستانسیالیستی سهراب سپهری، سالک مدرن و شاعر معاصر، مقایسه کرده و با تاکید بر مفاهیم غم وشادی”، “امر متعالی”، “مرگ اندیشی”، “عشق” و … میراث فکری این دو سالک اندیشه ورز را مورد کاوش و بررسی قرار دهم.