گزینش را می‌توان بعنوان جزیی مهم در بحث مدیریت منابع انسانی محسوب نمود. در کشور ما متاسفانه شاهد آن هستیم که نظام گزینش بجای تخصص محوری، گرایشات بالای وفادار محوری پیدا کرده و بجای تاکید بر فرآیند استعدادیابی و همچنین ساخت و توسعه تدریجی نیروی انسانی، دنبال افرادی عموما تابع، افراد ایده ال و ابر انسان، افراد دارای ارتباط اثبات شده با حوزه‌های ارزشی و مواردی نظیر آن می‌گردد. مشکلات و آسیب‌های نظام گزینش در ۴ دسته ساختاری، فرایندی، نیروی انسانی گزینشگر و معیار‌های گزینش قابل دسته بندی بوده و با وجود تاکیدات مکرر مقام معظم رهبری بر اصلاح نظام گزینش ، تغییر معنادار چندانی در آن رخ نداده است. مصداق داستان را در شیوه گزینش در آموزش و پرورش ملاحظه کنید. واقعا سی سال بعد، نسل آینده چه قضاوتی در خصوص سکوت ما جهت تداوم یکسری از اشتباهات خواهد داشت. چرا باید بگذاریم که نظام مقدس جمهوری اسلامی آنهم در گام دوم انقلاب، تاوان تفکراتی خاص هادی به ناکجا آباد‌ها را بدهد؟ فهم بعضی از این دوستان از فقه پویا چقدر است؟ فهم عزیزان از کارآمدی سازمان و نیازمندی حضور نیرو‌های توانمند برای تحولات توسعه‌ای چقدر است؟

به نظر می‌رسد گزینش در طرد افراد واجد صلاحیت، بیشتر موفق است تا جلوگیری از ورود افراد ناشایست. تردیدی نیست که گزینش‌های سیاسی- عقیدتی یکی از مهمترین عوامل مهاجرت نخبگان است.

رییس سازمان اداری و استخدامی کشور تاکید کرد که اصلاح ساختار، آموزش گزینشگران و به روزآوری روش‌های گزینش در دستور کار قرار گیرد.