«دادخواهی» را تظلم‌خواهی، شکایت‌بردن نزد دیگری و فریاد‌خواهی معنا کرده‌اند؛ اما این روز‌ها این کلیدواژه معنایی بیش از آنچه را در لغت‌نامه آمده است، شامل می‌شود.

«پدر من هم در همین دادگاه حدود ۴۸ سال پیش محاکمه شد. قبل از آن هم مهندس بازرگان و پیش از آن هم دکتر مصدق بوده است؛ ما از آن سیستم –دوره پهلوی- واقعا انتظار رسیدگی عادلانه نداشتیم، اما این‌ها دائم از عدل علوی می‌گویند؛ کجاست عدل علوی؟ آیا همین است؟! قطعا نیست! ما این را اصلاً زیبنده انسانیت نیست. آمال ما این است که جامعه انسانی بسازیم، جدای از اینکه اسلامی باشد.» این بخشی از انتقاد دکتر محسن اسدی لاری و دکتر زهرا مجد، والدین زینب و محمدحسین اسدی لاری -از قربانیان سرنگونی هواپیمای اوکراینی به فرآیند دادرسی این پرونده‌ی پیچیده است که مطرح می‌کنند و می‌گویند «احساس ما این است که یک سپر انسانی گذاشتند»!

به طور قطع مقصر اپراتور نخواهد بود. بلکه کسی که فرمان آتش را صاد کرده است. اینکه این فرد موضوع را با فرماندهان بالاتر از خود هماهنگ کرده است یا نه، دلیلی بر این نیست که مسئولیت او در فرمان آتش را فراموش کنیم. به یاد داشته باشید که در موقع حمله تروریستی به رژه ارتش در اهواز تک تیرانداز فرد را مشاهده می‌کرد، اما اجازه شلیک نداشت.

رییس دانشگاه صنعتی شریف از ساخت مدرسه‌ای توسط این دانشگاه در مناطق محروم برای گرامیداشت یاد و خاطره جان‌باختگان حادثه سقوط هواپیمای اوکراینی خبر داد.

‌می‌گویند، «نباید در گذشته ماند، بلکه باید به آینده اندیشید و حرکت کرد»؛ این سخن درست است، اما در جای خود. ماجرای هواپیمای اوکراینی نه امری در گذشته، بلکه «واقعه‌ای هنوز جاری» است که هربار دیگر به اشکال مختلف ممکن است تکرار شود و جان بستاند و آبرو بریزد و اعتماد را بیش از پیش در این جامعه بحران زده زائل کند.