دنیاطلبی و رفاه‌گرایی برخی از عوام و خواص جامعه اسلامی در دوران امام حسین(ع) باعث شد تا افراد تأثیرگذار جامعه با اینکه می‌دانستند راه امام(ع) راه حق است، ایشان را تنها گذاشته و واقعه عاشورا پیش آید.

مطهری در یکی از سخنرانی‌های زیبای خود، عامل بدکرداری افرادی نظیر معاویه و عمرعاص را نه از روی نادانی، بلکه بدلیل دنیا طلبی، حرص و عقده روانی می‌داند که آن‌ها را تبدیل به انسان‌هایی منافق و اما زیرک کرده است. چنین افراد منافق و زیرکی، از خشکه مقدس‌ها بعنوان تیر‌های شیاطین که قابلیت پرتاب به سمت بزرگان دینی را دارد، حداکثر استفاده را می‌کنند.