«من مدارس آنلاین را خیلی دوست دارم چون به اندازه کافی استراحت می‌کنم و صبح کاملاً آماده یادگیری هستم. یک خوبی دیگر هم دارد، اینکه لازم نیست مادرم ساعت ۶ و نیم صبح من را با سختی بیدار کند و به مدرسه ببرد. اما از اینکه دوستان و معلمم را نمی‌بینم خیلی ناراحت هستم.» این را شاینا شجری می‌گوید، دانش‌آموز کلاس پنجم. او یکی از بی شمار دانش‌آموزانی است که حالا دیگر نزدیک یک سالی می‌شود خانه نشین شده‌اند و کلاس برایشان در صفحه نمایشگر و چهاردیواری اتاق خانه خلاصه شده است.