فیلم‌های به اصطلاح کمدی سینمای قبل از ایران با رقص و آواز و شوخی‌های جنسی و صحنه‌های مبتذل درگیر بود و همین موضوع باعث شد تا مفهوم کمدی و کمدی‌سازی تبدیل به تابو شود.

غرضی: هیچ دولتی ظرف این چهل سال نتوانست رضایت مردم را به دست بیاورد. یکی بعد از دیگری گرفتار فلسفه‌های شعاری خودش شد. آن‌ها دوستان خودشان را جمع کردند و فکر کردند حکومت بر مردم با فلسفه، ابزار، دولت و حکم میسر است. وقتی هم که دیدند نشد، مایوس شدند.